Porto Vecchia Vrijdag 7-6 en Zaterdag 8-6-2019
Door: ES
Blijf op de hoogte en volg Edith
07 Juni 2019 | Italië, Porto Vecchio
Lekker geslapen, fijn wakker worden met het geluid van de zee en de vogels. En dan dommelen en 7.00u wakker worden uit een heel nare droom. Ik ben dan altijd even van slag, en even later merk ik dat ik slecht zie.... oei migraine... Ik eet nog een stuk baguette met Maarten en ga weer terug op bed. Maarten gaat naar het strand en als hij terug komt rond de lunch ben ik weer wat aanspreekbaar. We eten de rest van de baguette en lopen naar de camping supermarkt voor wat proviand. We komen langs het atelier waar je workshops kan volgen T-shirt schilderen, zijden shawl verven en aardewerk bord schilderen.
Ik voel de creatieve kriebels opkomen en ga na een uurtje strand om half 3 aan het schilderen olv Maria. Nou ja het is tekenen op papier, met carbon om bord aanbrengen en dan inkleuren met een pipet. Best een pietepeuter werkje maar zoooo leuk! Het spannends is dat het gebakken moet worden en dat we zondag het resultaat pas zien.
Dan nog even dippen in het zwembad, gek genoeg is steeds als je uit het water komt de zon achter een wolkje, en als je droog bent de zon volop schijnt! Het weer is vandaag toch zon, zon achter de wolken, zon, zon achter de wolken etc. Het wordt niet koud maar wel een stuk frisser als de zon zich even verschuilt.
We eten “groene” pasta met rookworst, wel een vreemde kook combi maar ja op vakantie kan alles wat je thuis niet in je hoofd haalt...en het smaakte prima.
Zaterdag 8-6-2019
Vannacht beetje wakker van een paar druppels op ons dak, aanzwellend tot een hoosbui en weer afzwakkend tot paar druppels en dan weer niets.
Het is een geruststellend idee dat wij warm en droog liggen.
Alhoewel de handdoeken en stoelen die nog buiten staan wel druipend zijn onder onze luifel. Gek genoeg blijkt in de ochtend alles droog te zijn.
Maarten haalt brood en ik zet mijn muziek aan en ineens alsof ik in mijn maag gestompt wordt een enorme huilbui. Dat belooft wat vandaag, ik en/of Maarten moet mij bezig houden of anders wordt het gevoel te overweldigend, een soort heimwee? Zo raar, ik vind onze vakantie samen heerlijk, het eiland prachtig, de camper een waar-geworden droom, en toch zo’n naar bibberig stemmetje dat zegt... “ik wil naar huis”. Misschien nu ook omdat ik weet dat Lindy morgen naar Spitsbergen vliegt, de eerste keer dat wij haar niet uitzwaaien en knuffelen op Schiphol.
Oke, met een nieuw boek op naar het zwemband. Maarten heeft de parasol mee die we heel ingenieus aan het hek binden met een snelbinder.
Dippen, drogen, lezen en nog maar een paar keer. Rond half 1 lijken wij de enige nog aan het zwembad, het is zeker lunchtijd. Nou wij dan ook maar lunchen en daarna een wandeling naar de andere kant van de baai, wat drinken bij het restaurant nog wat zwemmen en lezen en dan is het alweer tijd om te eten. Rijst met zoetzure groente. Na het eten halen we de luifel alvast neer, morgen “trekken” we weer verder.
In de avond nog even bellen met Lindy, ze is al in Amstelveen morgen vliegt ze voor een paar weken naar Spitsbergen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley