Holbrook naar Williams, Grand Canyon
Door: E
Blijf op de hoogte en volg Edith
15 Mei 2017 | Verenigde Staten, Williams
Maandag 15/5/2017
Ik word pas wakker om half 8, Maarten kwartiertje eerder. Ochtendritueel in een beetje aangepaste vorm, we gaan namelijk "uit" ontbijten.
American Breakfast, Pancakes , all you can eat, koffie en jus.
Na het ontbijt even heerlijk WhatsApp-bellen met Lindy.
1800 miles op de teller
9.34 weer op weg richting Flagstaff. De weg op en gelijk er even af, ik neem het stuur over. Tijden met deze camper is nogal apart, rustig je handen aan het stuur houden lukt niet, je moet constant bijsturen. En er staat onderweg meestal, tot nu toe tenminste een stevige bries, als er dan van die vrachtwagens passeren voel je het "trekken" als ze net beginnen met passeren en als ze bijna gepasseerd zijn.
Om 11.12 , 1878 m neemt Maarten het over, we gaan de 40 af voor een scenic drive met de bergen met besneeuwde toppen in het zicht.
Onze rechter achteruitkijkspiegel is los zodat we met invoegen niet kunnen zien hoeveel ruimte we hebben. In Flagstaff bij een Ford garage vast laten zetten en nu op zoek naar de 180. Een mooie weg door pondorosa pine trees.
13.00-1320 Bij de kruising met de 64 even lunchen, broodje gebakken ei.
In plaats van naar het zuiden gaan we al naar het noorden, Grand Canyon Village.
We parkeren op RV parking 1
en lopen naar de trail voor de canyon. Wonderlijk dat je niets merkt van de hoogte als je aankomt rijden op ongeveer 2200m hoogte en dan sta je ineens in een enorme diepte te kijken. Zelfs ik durf te kijken, in de verte en door een lens, niet te dichtbij een railing, ook Maarten vind het af en toe best spannend, er zijn uitkijk punten die best uitsteken.
Maar oh wat een wonderbaarlijk schouwspel. Een beetje jammer dat het niet helemaal helder is maar ook nu prachtig. Al die erosie lagen, in diverse kleuren, wetende dat de onderste laag 1840 miljoen jaar geleden gevormd is. In de diepte, 1,6 km, is heel klein de groene rivier, Colorado, te zien. We zien chipmunks op de rotsen lopen en de squirls tussen de mensen rondrennen. Ondanks waarschuwingsborden het niet te doen zijn er altijd mensen die eten geven en 1 kan zelfs 1 aanraken. Schattig om te zien maar niet echt de natuur volgend. Wij volgen het pad, beetje omhoog, beetje omlaag, langs stenen uit de diverse lagen en info daarover. We lopen 4,5 km lang en nemen dan de shuttlebus terug. Om 17.00 in ons huisje op wielen een kop soep en dan 60 miles naar de camping.
We komen een Koa tegen, ook in Williams en gaan vragen of dit Williams Pines is maar die is zo'n 6 miles verder. Als we daar dan zijn blijkt dan we daar geen reservering hebben, maar het blijkt bij de camping van 6 miles terug. We hebben absoluut geen zin terug te rijden en ze zijn bereid ons om te boeken gelukkig.
Om 18.30 staan we "hooked up".
En it is chilly so we eat ... homemade chili!
Ik word pas wakker om half 8, Maarten kwartiertje eerder. Ochtendritueel in een beetje aangepaste vorm, we gaan namelijk "uit" ontbijten.
American Breakfast, Pancakes , all you can eat, koffie en jus.
Na het ontbijt even heerlijk WhatsApp-bellen met Lindy.
1800 miles op de teller
9.34 weer op weg richting Flagstaff. De weg op en gelijk er even af, ik neem het stuur over. Tijden met deze camper is nogal apart, rustig je handen aan het stuur houden lukt niet, je moet constant bijsturen. En er staat onderweg meestal, tot nu toe tenminste een stevige bries, als er dan van die vrachtwagens passeren voel je het "trekken" als ze net beginnen met passeren en als ze bijna gepasseerd zijn.
Om 11.12 , 1878 m neemt Maarten het over, we gaan de 40 af voor een scenic drive met de bergen met besneeuwde toppen in het zicht.
Onze rechter achteruitkijkspiegel is los zodat we met invoegen niet kunnen zien hoeveel ruimte we hebben. In Flagstaff bij een Ford garage vast laten zetten en nu op zoek naar de 180. Een mooie weg door pondorosa pine trees.
13.00-1320 Bij de kruising met de 64 even lunchen, broodje gebakken ei.
In plaats van naar het zuiden gaan we al naar het noorden, Grand Canyon Village.
We parkeren op RV parking 1
en lopen naar de trail voor de canyon. Wonderlijk dat je niets merkt van de hoogte als je aankomt rijden op ongeveer 2200m hoogte en dan sta je ineens in een enorme diepte te kijken. Zelfs ik durf te kijken, in de verte en door een lens, niet te dichtbij een railing, ook Maarten vind het af en toe best spannend, er zijn uitkijk punten die best uitsteken.
Maar oh wat een wonderbaarlijk schouwspel. Een beetje jammer dat het niet helemaal helder is maar ook nu prachtig. Al die erosie lagen, in diverse kleuren, wetende dat de onderste laag 1840 miljoen jaar geleden gevormd is. In de diepte, 1,6 km, is heel klein de groene rivier, Colorado, te zien. We zien chipmunks op de rotsen lopen en de squirls tussen de mensen rondrennen. Ondanks waarschuwingsborden het niet te doen zijn er altijd mensen die eten geven en 1 kan zelfs 1 aanraken. Schattig om te zien maar niet echt de natuur volgend. Wij volgen het pad, beetje omhoog, beetje omlaag, langs stenen uit de diverse lagen en info daarover. We lopen 4,5 km lang en nemen dan de shuttlebus terug. Om 17.00 in ons huisje op wielen een kop soep en dan 60 miles naar de camping.
We komen een Koa tegen, ook in Williams en gaan vragen of dit Williams Pines is maar die is zo'n 6 miles verder. Als we daar dan zijn blijkt dan we daar geen reservering hebben, maar het blijkt bij de camping van 6 miles terug. We hebben absoluut geen zin terug te rijden en ze zijn bereid ons om te boeken gelukkig.
Om 18.30 staan we "hooked up".
En it is chilly so we eat ... homemade chili!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
